Data I love you #3: virtual immortality

Het tweede seizoen van Black Mirror begint met een aflevering die indruk heeft gemaakt op fans. Het gaat over Ash en Martha, twee geliefden die naar het platteland verhuizen. Waar Martha een zeer aanwezige vriendin lijkt te zijn, verliest ze constant de aandacht van Ash, die opgeslorpt wordt door zijn smartphone. Op een dag, wanneer hij laat terugkomt, vermenigvuldigt Martha de bezorgde telefoontjes. Eindelijk komt de politie haar het trieste nieuws vertellen: Ash is omgekomen bij wat een auto-ongeluk lijkt te zijn.

Op de begrafenis stelt een vriend Martha voor om een ​​AI te gebruiken, die, gevoed met de digitale geschiedenis van de overledene, een botversie voor de telefoon kan maken. Terwijl de jonge weduwe stellig weigert, meldt haar vriend haar toch aan. Pas als Martha hoort dat ze Ash's kind verwacht, besluit ze contact op te nemen met zijn virtuele versie. Het verhaal begint...

Martha, in eerste instantie gestoord door haar eerste uitwisselingen met de bot, krijgt er al snel zin in. Dit virtuele vriendje lijkt veel attenter dan het vriendje van vlees en bloed. En om een ​​goede reden. Geprogrammeerd om haar onmiddellijk te antwoorden, corrigeert de AI zichzelf in realtime wanneer het voelt dat Martha niet tevreden is met een antwoord. Het uitwisselen van berichten wordt al snel een telefoongesprek en op een dag waagt Martha de sprong. Ze krijgt een robot afgeleverd die precies op Ash lijkt. Haar liefde is terug.

Hoewel de Replika-app geïnspireerd is op het verlies van een dierbare, blijft het nog steeds een standaard conversatie app. Maar is het mogelijk om, zoals Martha, te chatten met een digitale versie van een overleden persoon? Het antwoord is ja... als jij dat bent.

De eerste artikelen die melding maakte van de lancering van de Eterni.me service dateert uit 2014. Het idee: om tijdens je leven een avatar te creëren wiens missie het is om je virtuele dubbelganger te worden bij je dood en het gezelschap van je geliefde te houden, zoals @Roman of @Ash. Onsterfelijkheid binnen handbereik is inderdaad de belofte van deze start-up. "Het bedrijf is van plan om uw gegevens van Facebook, Twitter, e-mails, foto's, video's, locatie-informatie en zelfs gegevens van uw Google Glass of Fitbit op te slaan", schreef The New Yorker al in 2014, alvorens toe te voegen: "Terwijl u leeft, kunt u kan inhoud selecteren en toevoegen aan deze database."

In 2019 had Eterni.me 45.845 abonnees [5]. Tegenwoordig lijkt de software niet meer te bestaan.

"Langzaam maar zeker wordt Facebook 's werelds grootste digitale kerkhof. Het sociale netwerk met 2,3 miljard gebruikers wordt bevolkt door profielen van over de hele wereld. Elke dag sterven bijna 8.000 mensen die op het platform zijn geregistreerd over de hele wereld. Dit zijn evenveel profielen achtergelaten of omgevormd tot postume pagina's. In dit tempo zou het aantal spookaccounts dat van de levenden in amper vijftig jaar kunnen overschrijden", volgens dit artikel.

Deze cijfers hebben het sociale netwerk aangezet tot actie. Op een opgewekte pagina getiteld ‘Wat gebeurt er met mijn Facebook-account wanneer ik kom te overlijden?’ legt Facebook uit: "Je kunt een legacy contactpersoon aanwijzen om je herdenkingsaccount te beheren, of je kunt verzoeken om je account permanent van Facebook te verwijderen.” Een herdenkingsaccount is een Facebook-profiel met de tekst "Ter nagedachtenis aan" voor de voor- en achternaam van de persoon Afhankelijk van de privacy-instellingen die de accounthouder heeft gekozen, kunnen vrienden herinneringen aan hem of haar delen in het dagboek en toegang krijgen tot zijn of haar eigen (oude berichten, foto's, enz.).

Als je voor een contactpersoon kiest, heeft hij of zij toegang tot je foto's en video's, berichten op het prikbord, profielinformatie en contactgegevens, evenementen en je vriendenlijst. Wees gerust, hij of zij zal uw berichten niet kunnen lezen.

Instagram, Google, Twitter, Snap of Amazon vermelden allemaal dat de accounts van hun gebruikers verwijderd kunnen worden na hun overlijden, op hun verzoek, of dat van hun familieleden.

Willen GAFAM's onze gegevens behouden, als onze accounts na de dood zijn verwijderd? Google, als voorbeeld, "staat u toe om e-mail en bepaalde gegevens door te sturen naar vertrouwde personen. Het is ook mogelijk om hun definitieve verwijdering aan te vragen", schrijft Numerama in een artikel uit 2013.

"U kunt uw account als inactief beschouwen aan het einde van een periode die u zelf definieert", legt Google France uit aan dezelfde media en vervolgt: "Er worden vier vervalperioden voorgesteld: drie maanden, zes maanden, negen maanden, een jaar. Zodra het account inactief is, kunnen zich twee gevallen voordoen: of de gebruiker heeft verzocht om de overdracht van de gegevens, of hij heeft verzocht om de vernietiging ervan. [...] Alle gegevens die aan producten zijn gekoppeld, worden verwijderd, ook die welke openbaar zijn gedeeld.  Geen inhoud wordt meer naar dit account gestuurd, dat permanent wordt vernietigd.”

Het lijkt erop dat persoonsgegevens na ons overlijden niet dezelfde waarde hebben.

Wat als we er net als Martha in zouden slagen om een ​​robot te maken van onze overleden dierbaren, die 's ochtends koffie met ons zou drinken en ons zou omhelzen als we verdrietig zijn? In de serie wordt de jonge vrouw haar robot heel snel beu en weet ze niet wat ze ermee aan moet. Het is immers inmiddels meer bot dan Ash. Misschien zijn mensen toch niet zo digitaal vervangbaar...

In de volgende aflevering: hoe zit het met kinderen?

Na ons huis, liefde en de dood richten we onze aandacht op het kostbaarste ter wereld: onze kinderen. Hoe worden hun gegevens gebruikt? Lees de volgende aflevering van onze serie om erachter te komen.