​​​​​​​Versnipperde security: waarom het tijd is voor consolidatie

Veel organisaties investeren fors in cybersecurity, maar toch blijven incidenten zich opstapelen. Cybersecurity-teams krijgen te maken met een stortvloed aan meldingen waarvan het merendeel vals alarm blijkt, terwijl echte dreigingen vaak te laat worden opgemerkt. En ondanks een arsenaal aan tools lukt het nauwelijks om overzicht te houden. Uit onderzoek van Orange Cyberdefense blijkt dat interne dreigingen, zoals onbedoeld misbruik en shadow-IT, inmiddels 28% van de incidenten vormen, en dat prioriteit-1-incidenten gemiddeld 35 uur onopgelost blijven. Ruim genoeg tijd voor aanvallers om schade aan te richten. Tijd om de vinger op de zere plek te leggen: dit zijn de sluipende risico’s van een gefragmenteerde security-aanpak.

5 grootste uitdagingen

De achterliggende oorzaak van deze problemen? Een securitylandschap dat organisch gegroeid is, maar nu versnipperd raakt. Als tools niet samenwerken, ontstaat er niet alleen verwarring, maar ook een reeks verborgen risico’s. Dit zijn de 5 grootste uitdagingen van een versnipperde security-aanpak:De achterliggende oorzaak van deze problemen ligt in een securitylandschap dat door de jaren heen organisch is gegroeid en daardoor steeds verder versnipperd raakt. Wanneer tools niet goed samenwerken, verdwijnt het overzicht, nemen de ruis en de vertraging toe, en blijven cruciale dreigingen onopgemerkt. Het resultaat: verspilde middelen en een reeks verborgen risico’s. Dit zijn de 5 grootste uitdagingen van een gefragmenteerde security-aanpak:

1. Blinde vlekken door ‘eiland-tools’
   Veel organisaties bouwen hun security-architectuur stap voor stap op, met voor elk probleem een aparte tool: endpointsecurity, firewalls, identitymanagement, CASB, SIEM. Maar hoe meer tools, hoe groter de kans dat ze niet met elkaar praten. Dreigingen die zich over meerdere domeinen uitstrekken, zoals een combinatie van verdachte loginpogingen en data-exfiltratie, blijven dan onopgemerkt.
   
   In het Security Navigator-onderzoek blijkt dat een aanzienlijk deel van de ernstige incidenten pas laat wordt herkend, vaak door het ontbreken van centrale correlatie. De analist ziet slechts een stukje van het geheel, verspreid over verschillende dashboards. Juist dat gebrek aan context maakt het lastig om tijdig in te grijpen, en laat aanvallers ongezien hun gang gaan.
   
   Consolidatie brengt deze losse signalen samen in één omgeving, waardoor je cross-domein dreigingen beter in beeld krijgt. Zo bouw je aan een securitysysteem dat verbanden legt in plaats van mist.

2. Inconsistente policies en configuraties
   Een goed securitybeleid valt of staat met consistentie. Maar wie meerdere point-solutions gebruikt, weet hoe lastig dat is. Wat op systeem A als ‘hoog risico’ geldt, wordt door systeem B misschien als ‘laag’ ingeschat. Elke tool heeft zijn eigen logica, eigen policy engine en eigen gebruikersinterface.
   
   Het gevolg? Gaten in de verdediging. Bijvoorbeeld wanneer MFA wel verplicht is op SaaS-applicaties, maar niet op het interne netwerk. Of als het updaten van policies wel op de ene plek gebeurt, maar op een andere vergeten wordt. In een omgeving zonder centrale regie is het vrijwel onmogelijk om 100% dekking en uniformiteit te garanderen.
   
   Met een geconsolideerde omgeving beheer je je policies vanuit één centraal punt. Zo voorkom je onbedoelde afwijkingen, versimpel je audits en maak je je organisatie aantoonbaar veiliger.

3. Alert-overload & analyst fatigue
   De scheve verhouding tussen meldingen en daadwerkelijke incidenten is een van de meest zorgwekkende uitkomsten uit de Security Navigator. Securityteams verspillen hierdoor dagelijks tijd aan irrelevante alerts, terwijl de echte dreigingen ondergesneeuwd raken.
   
   Dit leidt niet alleen tot operationele vertraging, maar ook tot mentale uitputting bij security-analisten. Alert-moeheid is een reëel risico: na honderden valse meldingen per week neemt de alertheid af, en daarmee de kans dat relevante signalen worden opgepikt. In een versnipperde toolset is dit probleem extra groot, omdat elke tool zijn eigen meldingen genereert, zonder rekening te houden met wat anderen al weten.
   
   Door signalen te centraliseren en te verrijken met context, neemt het aantal irrelevante meldingen af. Analisten krijgen alleen te zien wat echt belangrijk is en kunnen daar ook sneller op handelen.

4. Trage incidentrespons
   Tijd is cruciaal bij een cyberincident. Een van de grootste oorzaken voor de trage incidentrespons zijn gefragmenteerde workflows. Threat data, logs, gebruikersinformatie en forensische details zijn verspreid over verschillende systemen.
   
   Zonder centrale console moeten teams handmatig schakelen tussen tools, om verbanden te leggen en acties uit te voeren. Elke extra schakel is een potentiële vertraging. In het geval van ransomware of data-exfiltratie kan dat het verschil betekenen tussen een kleine onderbreking en een grootschalige crisis.
   
   Een geconsolideerd platform combineert detectie, analyse en respons in één workflow. Daarmee win je geen seconden, maar uren en soms zelfs dagen.
    
5. Escalerende kosten en onderhoud
   Naast technische en operationele uitdagingen brengt versnippering ook financiële risico’s met zich mee. Licentiekosten stapelen zich op: al snel heb je een oplossing voor endpoint, een voor webfiltering, en een voor cloudtoegang. Vaak overlappen de functionaliteiten deels, terwijl de licentiekosten oplopen. Tegelijk groeit de beheerlast: elke tool vraagt aparte training, onderhoud en support.
   
   Door te kiezen voor één geïntegreerde oplossing beperk je kosten, verminder je complexiteit en houd je meer budget over voor innovatie.

Van versnippering naar consolidatie

De genoemde uitdagingen zijn het gevolg van een securitylandschap dat door de jaren heen organisch is gegroeid en daardoor steeds verder versnipperd is geraakt. Losse tools, aparte systemen en versnipperde workflows zorgen voor complexiteit, onduidelijkheid en vertraging. Zolang security verspreid blijft over afzonderlijke oplossingen, blijft grip een uitdaging.

Consolidatie is dan ook geen luxe, maar een noodzaak. Door beveiliging centraal aan te sturen, breng je overzicht, consistentie en snelheid terug in je aanpak. Er zijn verschillende manieren om dat te bereiken. Het Secure Access Service Edge (SASE)-model is daar een krachtig voorbeeld van. Met SASE breng je netwerk en security samen, vanuit de cloud en met centrale regie. Het laat zien hoe netwerk en security geïntegreerd kunnen worden tot één beheersbaar geheel, afgestemd op de eisen van moderne, hybride organisaties.

Wat zou centrale regie voor jouw organisatie betekenen?